شرکت پالایش کود

حفاظت از زمین های کشاورزی هنگام سیل

در هنگام وقوع سیل بیشترین خسارت به مراکز تولید محصولات کشاورزی می باشد. با توجه به شرایط اقلیمی ایران؛ تولید محصولات کشاورزی و باغبانی در شرایط طبیعی نیز فعالیتی پر مخاطره می باشد. ایران جزء دهمین کشور بلاخیز دنیا است که 31 نوع بلا طبیعی را شامل می شود از جمله : بروز خشکسالی ؛ بارش های سنگین و سیل می توان اشاره کرد.

اقدامات لازم جهت کاهش خسارت به زمین های کشاورزی در هنگام وقوع سیل

یکی از مهمترین عوامل خسارت حین بروز سیل در گیاهان و درختان ایجاد شرایط مانداب و کاهش میزان اکسیژن اطراف ریشه گیاه  و پر شدن خلل و فرج خاک می باشد. لذا اولین اقدام ایجاد کردن شرایط برای تخلیه سطح زمین و تخلیه آب است.

بر اساس امکانات موجود تخلیه آب به روش های مختلفی صورت می گیرد. کندن و شخم زدن بین ردیف های کشت و ایجاد سطوح شیب دار در باغات منجر به کاهش آب و جلوگیری از زرد شدن برگ گیاهان می شود.

در صورت نبود امکانات برای شخم زدن می توان از حفر کانال برای انتقال اب یا ایجاد گودال در پای درختان استفاده کرد. همچنین استفاده از پمپ های کف کش برای خروج آب روش مناسبی است. خالی کردن رسوبات سیلابی امری بسیاری ضروری و حیاتی محسوب می شود و مانع شیوع بیماری ها از جمله فوزاریوم و فیتوفترا خواهد شد.در واقع این قارچ ها در شرایط اشباع خاک فعالیتشان بیشتر است.

در باغات  اراضی شیبدار به دلیل شسته شدن سطح خاک بهتر است پس از بررسی های انجام شده نسبت به خاک دهی و کود دهی لایه های از بین رفته اقدامات لازم صورت گیرد.زمانی که شرایط تعادل برقرار شد می توان از گل و لای و مواد ابرفتی حاصل از سیل به دلیل حاصلخیزی بالا برای اصلاح خاک زمین های کشاورزی و باغات استفاده نمود. برداشتن تنه ها و شاخه های خشک ؛ شکسته و بیمار از جمله موارد ضروری است که باید رعایت گردد.

درختان همیشه سبز مثل زیتون و مرکبات نسبت به شرایط ماندابی حساسیت بیشتری دارند ولی درختان نخل مقاومت بیشتری در این شرایط از خود نشان می دهند لذا کشاورزان با توجه به نوع گیاهان و درختان خود اقدامات لازم را انجام دهند.

از هرس کردن درختان تا رسیدن به شرایط متعادل جلوگیری شود و برای افزایش میزان هوادهی خاک در اطراف ریشه ها سوراخ هایی حفر گردد.استفاده  از ادوات کشاورزی و ماشین آلات سنگین در سطح باغات جلوگیری شود زیرا سبب کوبیدگی و خفگی خاک می گردد. قسمت هایی از تنه گیاهان که در گل و لای گیر کرده اند را حتما شست و شو داده و برای کنترل بیماری و افات حتما با گارشناسان و ماموران جهاد کشاورزی مشورت شود تا میزان خسارات وارده به حداقل کاهش یابد.

منبع :
سیل در زمین های کشاورزی

حفاظت از زمین های کشاورزی هنگام سیل

در هنگام وقوع سیل بیشترین خسارت به مراکز تولید محصولات کشاورزی می باشد. با توجه به شرایط اقلیمی ایران؛ تولید محصولات کشاورزی و باغبانی در شرایط طبیعی نیز فعالیتی پر مخاطره می باشد. ایران جزء دهمین کشور بلاخیز دنیا است که 31 نوع بلا طبیعی را شامل می شود از جمله : بروز خشکسالی ؛ بارش های سنگین و سیل می توان اشاره کرد.

اقدامات لازم جهت کاهش خسارت به زمین های کشاورزی در هنگام وقوع سیل

یکی از مهمترین عوامل خسارت حین بروز سیل در گیاهان و درختان ایجاد شرایط مانداب و کاهش میزان اکسیژن اطراف ریشه گیاه  و پر شدن خلل و فرج خاک می باشد. لذا اولین اقدام ایجاد کردن شرایط برای تخلیه سطح زمین و تخلیه آب است.

بر اساس امکانات موجود تخلیه آب به روش های مختلفی صورت می گیرد. کندن و شخم زدن بین ردیف های کشت و ایجاد سطوح شیب دار در باغات منجر به کاهش آب و جلوگیری از زرد شدن برگ گیاهان می شود.

در صورت نبود امکانات برای شخم زدن می توان از حفر کانال برای انتقال اب یا ایجاد گودال در پای درختان استفاده کرد. همچنین استفاده از پمپ های کف کش برای خروج آب روش مناسبی است. خالی کردن رسوبات سیلابی امری بسیاری ضروری و حیاتی محسوب می شود و مانع شیوع بیماری ها از جمله فوزاریوم و فیتوفترا خواهد شد.در واقع این قارچ ها در شرایط اشباع خاک فعالیتشان بیشتر است.

در باغات  اراضی شیبدار به دلیل شسته شدن سطح خاک بهتر است پس از بررسی های انجام شده نسبت به خاک دهی و کود دهی لایه های از بین رفته اقدامات لازم صورت گیرد.زمانی که شرایط تعادل برقرار شد می توان از گل و لای و مواد ابرفتی حاصل از سیل به دلیل حاصلخیزی بالا برای اصلاح خاک زمین های کشاورزی و باغات استفاده نمود. برداشتن تنه ها و شاخه های خشک ؛ شکسته و بیمار از جمله موارد ضروری است که باید رعایت گردد.

درختان همیشه سبز مثل زیتون و مرکبات نسبت به شرایط ماندابی حساسیت بیشتری دارند ولی درختان نخل مقاومت بیشتری در این شرایط از خود نشان می دهند لذا کشاورزان با توجه به نوع گیاهان و درختان خود اقدامات لازم را انجام دهند.

از هرس کردن درختان تا رسیدن به شرایط متعادل جلوگیری شود و برای افزایش میزان هوادهی خاک در اطراف ریشه ها سوراخ هایی حفر گردد.استفاده  از ادوات کشاورزی و ماشین آلات سنگین در سطح باغات جلوگیری شود زیرا سبب کوبیدگی و خفگی خاک می گردد. قسمت هایی از تنه گیاهان که در گل و لای گیر کرده اند را حتما شست و شو داده و برای کنترل بیماری و افات حتما با گارشناسان و ماموران جهاد کشاورزی مشورت شود تا میزان خسارات وارده به حداقل کاهش یابد.

منبع :
سیل در زمین های کشاورزی

اثرات گرمایش جهانی و خطر گرسنگی

گرمایش جهانی و تغییرات اقلیمی تولید غذا و کشاورزی را مختل خواد کرد. طی تحقیقات انجام شده توسط دانشمندان پیش بینی شده چنانچه روند افزایش گرمایش جهانی به همین صورت پیش رود تا سال 2100 تمام یخچال های طبیعی قطبی و هیمالیا ذوب خواهند شد.

با ذوب شدن یخچال ها سطح آب دریاها بالا آمده و شاهد سیلاب در رودخانه ها و رودهای مناطق وسیعی از جهان خواهیم بود که نتیجه آن کاهش میزان تولید محصولات کشاورزی مخصوصا در نقاط آمریکا ، چین ، هند و بیشتر شهرهای حاشیه ای دریاها و رود ها می شود. همچنین بروز سیل در مناطق مهم کشاورزی سبب شست و شوی خاک سطحی می شود که فرسایش خاک و از دست دادن خاک حاصلخیز را به دنبال دارد. خاکی که برای هر 2.5 سانتی متر آن 500 سال زمان نیاز است. همچنین ذوب شدن این یخچال ها تامین آب شرب مناطق مختلف را نیز دچار بحران می کند و دسترسی به آب شیرین را بسار سخت خواهد کرد.

این گزارشات که طی 5 سال پژوهش از 350 نقطه مختلف جهان جمع آوری شده نشان دهنده آسیب پذیری انسان طی این تغییرات آب و هوایی است. زیرا طبیعت دارای سازوکارهایی برای رسیدن به تعادل است و فقط انسان دچار بحران خواهد شد.

یخچال های قطبی و رشته کوه های هیمالیا دارای قدمتی طولانی و حدود میلیون ها سال می رسد که دست خورده باقی مانده که با اغاز انقلاب صنعتی و از اوایل دهه 60 میلادی هر ساله میزان قابل توجهی از آن ذوب شده و از قطر یخ ها کاسته شده است.

تغییرات اقلیمی و گرمایش جهانی به دلیل افزایش گازهای گلخانه ای مخصوصا دی اکسید کربن در نتیجه استفاده بیش از حد از سوخت های فسیلی ، از بین بردن جنگل ها و مراتع ، استفاده از کود های شیمیایی ازته و ... که منجر به ذوب شدن یخ ها و بالا آمدن سطح دریا ها و در پی آن مشکلات جدی در بخش کشاورزی را همراه خواهد داشت. علاوه بر گرمایش جهانی و اثرات مخرب آن ، تغییرات فصول و الگوهای بارندگی را نیز به همراه خواهد داشت.

اگر دمای جهانی 2 درجه سانتیگراد افزایش یابد، تا سال 2100 نصف یخچال طبیعی ذوب خواهد شد. ولی با اقدامات مشترک جهانی،و پیوستن به کنواسیون های منع استفاده از سوخت فسیلی و کاهش تولید گازهای گلخانه ای می توان میزان افزایش دمای جهانی را به مقدار قابل توجهی کنترل کرد  و مانع از ذوب آن ها شد. بزرگترین خسارات این تغییرات در آسیا ، کشورهای هند ، چین ، بوتان ، بنگلادش ، نپال و ... خواهد بود.

منبع :
اثرات گرمایش جهانی و خطر گرسنگی

آسیب آفت کش ها و سموم بر زنبور عسل

نتابج تحقیقات انجام شده اخیر در امریکا توسط محققان، 48 برابر شدن مقدار استفاده از کود های شیمیایی و سموم حشره کش کشاورزی را نسبت به 25 سال گذشته نشان می دهد. این موضوع چنان دارای اهمیت است که کاهش گونه های حشرات علی الخصوص زنبور عسل و پروانه ها را به دنبال خواهد داشت.

طی تحقیقات انجام شده توسط مجله نشنال جئوگرافیک ، افزایش مصرف آفت کش های نئونیکوتینوید ، مهم ترین و بزرگترین عامل کاهش جمعیت حشرات و نابودی آن ها در جهان محسوب می شود. آمار های اخذ شده از سراسر جهان نشان می دهد که مزارع 120 کشور دنیا از 140 کشور از این نوع سم برای دفع آفات استفاده می کنند و در حدود 92 درصد از مزارع آغشته به این ماده هستند.

محقق آمریکایی به نام کندرا کلین اذعان داشت که این نوع سم یک د.د.ت جدید محسوب می شود که هزاران بار خطرناک از د.د.ت قبلی برای زنبور عسل است.

این آفت کش ها جز حشره کش های سیستماتیک طبقه بندی می شوند و در تمام بخش های گیاه از جمله ساقه و برگ گیاه نفوذ می کنند. حدود 95 درصد این مواد سمی در خاک باقی می ماند و فقط 5 درصد آن جذب محصول می شود و در نتیجه سبب افزایش مرگ و میر زنیور عسل می شود. با توجه به زنجیره غذایی و استفاده پرندگان از حشرات این مواد سمی وارد چرخه غذایی پرندگان شده که سبب انتشار و مرگ سایر جانوران را به دنبال دارد.

حفاظت از زنبور عسل از سموم

از سال 2018 کشورهای اتحادیه اروپا استفاده از این سموم را ممنوع کردند و کشورهای امریکایی نیز از سال 2019 قوانینی برای ممنوعیت استفاده منتشر کردند.

آزمایشات اخیر نشان می دهد که از 452 گونه حشرات در حدود 45 درصد کاهش جمعیت را شاهد هستیم. و پروانه های آمریکایی به نام شهریار که نشان دهنده حیات وحش آمریکا هستند در حدود 90 درصد کاهش جمعیت داشته اند. تغذیه زنبور های عسل از انواع گیاهان و گل جوان و بزرگ نظیر نهال گل محمدی و یا شکوفه های بهاری تغذیه می نمایند که بدین صورت باید در استفاده از سموم مراقب بود و باید حفاظت کامل را برای آنها بوجود آورد.

در حدود 5 میلیون گونه حشره در دنیا وجود دارد که به دلیل استفاده از سموم کشاورزی مانند نئونیکوتینوید جمعیت حشرات به شدت کاهش یافته و بسیاری از آن ها در خطر انقراض هستند.

علاوه بر کاهش جمعیت حشرات خطر بزرگتری آینده زمین را تهدید می کند و سبب آسیب به اکوسیستم های آبی و خاکی محسوب می شود. زیرا حشرات نقش اساسی را در تولید محصولات و حیات جانوران و انسان را به عهده دارند.

استفاده از سموم کشاورزی و قوانین مربوط به ممنوعیت استفاده آن ها و اثرات شدید و خطرناک این سموم سالیان متمادی در میان کشورها و کشاورزان و دانشمندان مورد بحث بوده است ولی با این حال به دلیل افزایش نیاز به به منابع غذایی و افزایش تولید و مقرون به صرفه بودن این سموم همچنان شاهد استفاده گسترده آن در سطح جهانی هستیم.

منبع :
آسیب آفت کش ها و سم ها بر زنبور عسل